Είναι αργά το βράδυ και η λογική προστάζει ύπνο βαθύ για να ξεκουραστούν σώμα και μυαλό...
Μα πάει καιρός από τότε που ο κάθε άνθρωπος δρούσε με τη λογική του... Τώρα το να βασιστείς στη λογική κοντεύει να γίνει παράλογο...
Θα μου πείτε, κι αυτό είναι απαραίτητα κακό;
Θα μου πείτε, κι αυτό είναι απαραίτητα κακό;
Στη συγκεκριμένη περίπτωση θαρρώ πως ναι... Ο λόγος; Απλός... Διότι αυτή η απόκλιση από τη λογική του ωραίου και αναζωογονητικού υπνάκου συνεπάγεται κακή ψυχολογική κατάσταση κι όχι ποτά, ξενύχτια, γλέντια και χαρές (διότι αν περνούσαμε καλά δεν θα βγάζαμε τα ματάκια μας διαβάζοντας το blog)...
Είναι αυτό που λέμε: Κάτι με βασανίζει...
Δεν το παραδεχόμαστε συχνά... Γιατί: Γιατί δεν θέλουμε να παραδεχτούμε ότι έχουμε στραβώσει εμείς το κλήμα, προτιμούμε να τα ρίχνουμε στον άμοιρο γαϊδαράκο που δήθεν το έφαγε...
Τι φταίει όμως κι αυτός, όταν εμείς δεν είμαστε καλά; Και δεν είμαστε καλά γιατί όντως κάτι μας ανησυχεί.. Τι είναι αυτό όμως; Είναι τα λεφτά (που δεν έχουμε); Είναι η δουλειά (που είτε δεν έχουμε είτε έχουμε και η πίεση της μας καταβάλλει); Είναι ο έρωτας ή μήπως τα οικογενειακά; Είναι μήπως όλα μαζί; Και κάτι παραπάνω θα προσέθεταν κάποιοι....
Συμφωνώ!! Αλλά και διαφωνώ ταυτόχρονα... Κι αυτό γιατί, ναι μεν όλα αυτά μας ταλανίζουν επί καθημερινής βάσεως, αλλά δεν είναι αυτά το πρόβλημα μας... το πρόβλημα μας είναι το αβέβαιο αύριο.. Ή να το πω καλύτερα, το δυσοίωνο κι αβέβαιο αύριο...
Και πάλι κάτι δεν μου κάθεται καλά... Γιατί να μας πειράζει τόσο πολύ το γεγονός ότι δεν ξέρουμε τι θα μας ξημερώσει αύριο; Ναι μεν είναι δυσοίωνο, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως αύριο έρχεται και το τέλος του κόσμου (Σημειώνω πως εξαιρείται εδώ η 20ή Δεκέμβρη του 2012 για παν ενδεχόμενο...).
Πού καταλήγουμε; Ότι τελικά αυτό που πραγματικά μας έχει κάνει τον ύπνο δύσκολο είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης! Σε ποιον και τι; Μα φυσικά στον εαυτό μας και σε ό,τι ανώτερο πιστεύει ο καθένας! Πιστεύουμε στα αλήθεια σε μια ανώτερη δύναμη; Αν ναι, τότε γιατί δεν της εναποθέτουμε την εμπιστοσύνη μας; Και γιατί δεν εμπιστευόμαστε τον εαυτό μας;
Κάνε το καλό λοιπόν σήμερα και έχε εμπιστοσύνη... Είναι ένας συνδυασμός που δεν άφησε κανέναν απογοητευμένο διαχρονικά!!! Μπορεί να μην βρεις 500 ευρώ στο δρόμο αμέσως, αλλά γιατί πρέπει η αμοιβή μας να είναι αυστηρά υλική κι άμεση; Γιατί μόνο τότε θα καταλαβαίναμε πως είχαμε μια ανταπόδοση.. Μα αυτό δείχνει πως δεν εμπιστευόμαστε αυτή την ανώτερη δύναμη που λέμε ότι πιστεύουμε! Ας αφεθούμε λοιπόν εκεί και ας κοιμηθούμε επιτέλους ήσυχοι για ένα βράδυ, μέχρι να έρθει το επόμενο... Εξάλλου ο Παράδεισος εκεί είναι και μας περιμένει, αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να κλείσουμε εισιτήριο με την πρώτη ευκαιρία...
Πίστη λοιπόν! Κι εμπιστοσύνη! (εξάλλου ακόμα δωρεάν είναι αυτά, δεν άκουσα κάτι μέχρι τώρα για φορολόγηση κι αυτών στα νέα οικονομικά πακέτα...)
Και όλα αυτά τα γράφω για να τα ενστερνιστώ πρώτος από όλους εγώ... Δεν θέλω να προσβάλω κανένα ούτε να αμφισβητήσω τις θρησκευτικές πεποιθήσεις κανενός...
Κων/νος Πιππής
Συμφωνώ!! Αλλά και διαφωνώ ταυτόχρονα... Κι αυτό γιατί, ναι μεν όλα αυτά μας ταλανίζουν επί καθημερινής βάσεως, αλλά δεν είναι αυτά το πρόβλημα μας... το πρόβλημα μας είναι το αβέβαιο αύριο.. Ή να το πω καλύτερα, το δυσοίωνο κι αβέβαιο αύριο...
Και πάλι κάτι δεν μου κάθεται καλά... Γιατί να μας πειράζει τόσο πολύ το γεγονός ότι δεν ξέρουμε τι θα μας ξημερώσει αύριο; Ναι μεν είναι δυσοίωνο, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως αύριο έρχεται και το τέλος του κόσμου (Σημειώνω πως εξαιρείται εδώ η 20ή Δεκέμβρη του 2012 για παν ενδεχόμενο...).
Πού καταλήγουμε; Ότι τελικά αυτό που πραγματικά μας έχει κάνει τον ύπνο δύσκολο είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης! Σε ποιον και τι; Μα φυσικά στον εαυτό μας και σε ό,τι ανώτερο πιστεύει ο καθένας! Πιστεύουμε στα αλήθεια σε μια ανώτερη δύναμη; Αν ναι, τότε γιατί δεν της εναποθέτουμε την εμπιστοσύνη μας; Και γιατί δεν εμπιστευόμαστε τον εαυτό μας;
Κάνε το καλό λοιπόν σήμερα και έχε εμπιστοσύνη... Είναι ένας συνδυασμός που δεν άφησε κανέναν απογοητευμένο διαχρονικά!!! Μπορεί να μην βρεις 500 ευρώ στο δρόμο αμέσως, αλλά γιατί πρέπει η αμοιβή μας να είναι αυστηρά υλική κι άμεση; Γιατί μόνο τότε θα καταλαβαίναμε πως είχαμε μια ανταπόδοση.. Μα αυτό δείχνει πως δεν εμπιστευόμαστε αυτή την ανώτερη δύναμη που λέμε ότι πιστεύουμε! Ας αφεθούμε λοιπόν εκεί και ας κοιμηθούμε επιτέλους ήσυχοι για ένα βράδυ, μέχρι να έρθει το επόμενο... Εξάλλου ο Παράδεισος εκεί είναι και μας περιμένει, αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να κλείσουμε εισιτήριο με την πρώτη ευκαιρία...
Πίστη λοιπόν! Κι εμπιστοσύνη! (εξάλλου ακόμα δωρεάν είναι αυτά, δεν άκουσα κάτι μέχρι τώρα για φορολόγηση κι αυτών στα νέα οικονομικά πακέτα...)
Και όλα αυτά τα γράφω για να τα ενστερνιστώ πρώτος από όλους εγώ... Δεν θέλω να προσβάλω κανένα ούτε να αμφισβητήσω τις θρησκευτικές πεποιθήσεις κανενός...
Κων/νος Πιππής
Και καλά να ταλαιπωρείς μόνο τον εαυτό σου μένοντας άυπνος.Αν εξαιτίας όμως αυτής,(ας το πω κομψά),ανωμαλίας που σε δέρνει ταλαιπωρείς κι ένα πλάσμα που δε φταίει σε τίποτα?
ΑπάντησηΔιαγραφήΠου του έδωσες το ρόλο του γαϊδουριού,ερήμην του,κι από τότε ξεσπάς πάνω του για κάθε κακό που σε βρίσκει?
Και φυσικά να απολαμβάνει και την παντελή έλλειψη εμπιστοσύνης σου και απέναντί του,χωρίς εμφανή λόγο!
Φταίει τότε το γαϊδούρι να θυμηθεί ότι είναι γαϊδούρι,και να σε αρχίσει στις κλωτσιές?
Οχι πες μου,φταίει???