Μέντα η Αρωματική

Το φυτό hyptis crenata 

συστήνεται από τους Βραζιλιάνους θεραπευτές εδώ και εκατοντάδες χρόνια ως παυσίπονο σε πονοκεφάλους, στομαχόπονους αλλά και πυρετό και γρίπη. Δοκιμάζοντας το σε ποντίκια, ομάδα του Πανεπιστημίου του Newcastle απέδειξε επιστημονικά πλέον, ότι οι αρχαίοι αυτοί μάγοι-γιατροί είχαν απόλυτο δίκιο. Η έρευνα δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο περιοδικό Acta Horticulturae.

Προκειμένου να μιμηθεί την παραδοσιακή θεραπευτική αγωγή όσο το δυνατόν καλύτερα, η ομάδα από το Newcastle διεξήγαγε την έρευνα στην Βραζιλία προκειμένου να εξακριβώσει τον τρόπο με τον οποίο το φάρμακο προετοιμάζεται και την ποσότητα που πρέπει να χορηγείται στον ασθενή.

Η πιο κοινή μέθοδος είναι η παραγωγή αφεψήματος. Αυτή περιλαμβάνει βράσιμο των αποξηραμένων φύλλων σε νερό για τριάντα λεπτά, ενώ το υγρό πρέπει να κρυώσει λίγο πριν μπορέσει ο ασθενής να το καταναλώσει, όπως θα έκανε με μία κούπα τσαγιού.

Η ομάδα ανακάλυψε πως όταν η μέντα χορηγηθεί σε δόση όμοια με αυτήν που έδιναν και οι παλιοί θεραπευτές, το φάρμακο μπορεί να είναι τόσο αποτελεσματικό στην ανακούφιση από τον πόνο όσο το συνθετικό, τύπου ασπιρίνης, φάρμακο «Indometacin». Ετοιμάζονται, μάλιστα, τώρα να διεξάγουν κλινικές δοκιμές για να ανακαλύψουν πόσο αποτελεσματική μπορεί να είναι η μέντα ως παυσίπονο στους ανθρώπους.

Η επικεφαλής της ομάδας Graciela Rocha είπε: «Από τότε που οι άνθρωποι περπατήσαμε για πρώτη φορά στην γη, αναζητούμε φυτά που να διαθέτουν θεραπευτικές ιδιότητες για τα προβλήματα της υγείας μας –υπολογίζεται, για την ακρίβεια, ότι περισσότερα από 50.000 φυτά χρησιμοποιούνται παγκοσμίως για ιατρικούς σκοπούς.» Πρόσθεσε δε ότι «πέρα από την παραδοσιακή χρήση, περισσότερες από τις μισές συνταγές φαρμάκων βασίζονται σε ένα μόριο που προκύπτει με φυσικό τρόπο στα φυτά.»

«Αυτό που κάναμε [στην συγκεκριμένη έρευνα] είναι ότι πήραμε ένα φυτό που χρησιμοποιείται ευρέως στην ασφαλή αντιμετώπιση του πόνου και αποδείξαμε επιστημονικά ότι ‘δουλεύει’ εξίσου αποτελεσματικά με κάποια συνθετικά φάρμακα», είπε. «Το επόμενο βήμα τώρα είναι να βρούμε πώς και γιατί ‘δουλεύει’ αυτό το φυτό».

Η ίδια η Graciela είναι Βραζιλιάνα και θυμάται να της δίνουν αυτό το αφέψημα ως θεραπεία για κάθε παιδική της ασθένεια. Λέει, λοιπόν, ότι «η γεύση δεν είναι όμοια με αυτήν που οι περισσότεροι στην Μεγ. Βρετανία θα αναγνώριζαν ως μέντα. Στην πραγματικότητα, έχει γεύση που μοιάζει περισσότερο με φασκόμηλο, ένα ακόμα μέλος της οικογένειας της μέντας». Και διευκρινίζει «δεν είναι τόσο εύγευστο, αλλά, τελικά, κανένα φάρμακο δεν είναι εύγευστο, σωστά;»

Η Δρ. Beverly Collett, πρόεδρος της Συμμαχίας Αντιμετώπισης Χρόνιου Πόνου, είπε: «Προφανώς απαιτείται περισσότερη δουλειά προκειμένου να προσδιοριστεί το ακριβές μόριο που σχετίζεται, αλλά η έρευνα αυτή έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον ως προς την δημιουργία των αναλγητικών του μέλλοντος». Και συνέχισε «Τα αποτελέσματα ουσιών όπως η ασπιρίνη είναι γνωστά από τότε που οι αρχαίοι Έλληνες κατέγραψαν την χρήση του φλοιού της ιτιάς ως αντιπυρετικό. Τα φύλλα και ο φλοιός του δέντρου της ιτιάς περιέχουν μία ουσία που λέγεται σαλικίνη, ένα φυσικά παραγόμενο πολυσύνθετο όμοιο με το ακετυλοσαλικυλικό οξύ, το χημικό όνομα της ασπιρίνης».

Πηγή: http://enallaktikidrasi.gr/2013/05/menta-i-aromatiki/#ixzz2UIr4tDJR